کربوکسی تراپی چه کاربردی دارد؟

با افزایش سن، به ویژه اگر رژیم غذایی شما مناسب نباشد و با کاهش سلول های اکسیژن مویرگهای زیر پوست غیر فعال می شوند. این عامل، همراه با تنش های محیطی و عوامل دیگر، توانایی سلول ها در بازسازی و عملکرد صحیح را از بین برده و پوست به آرامی خاصیت ارتجاعی و کلاژن سازی خود را از دست می دهد .با آغاز سن ۳۰ سالگی تا ۴۰ سالگی، سطح اکسیژن موجود در پوست شما بین ۲۵٪ تا ۵۰٪ کاهش می یابد. بدن به طور طبیعی اکسیژن خود را از طریق تنفس دریافت می کند، اما عواملی مانند آلودگی باعث کاهش سطح اکسیژن دریافتی می شوند. در چنین شرایطی بدن ابتدا از اکسیژن در اندامهای اصلی استفاده می کند و در آخر به سمت پوست می رود. هنگامی که پوست، اکسیژن کافی دریافت نکرده باشد، مستعد پیر شدن، آکنه، قرمزی، تحریک و لکه های پیری می شود.

کربوکسی تراپی چیست؟

کربوکسی تراپی CO 2 را دقیقاً زیر سطح پوست تزریق می کند، بدن این مسئله را کمبود اکسیژن تعبیر می کند و با افزایش جریان خون و فاکتورهای رشد مانند VEGF (فاکتور رشد اندوتلیال عروقی) به آن پاسخ می دهد، به عنوان مثال تولید رگ های خونی جدید را افزایش می دهد. این کار باعث افزایش اکسیژن و مواد مغذی به منطقه تحت درمان شده و گردش خون را بهبود می بخشد و در نتیجه ترمیم سلول ها انجام می شود. افزایش غلظت اکسیژن باعث بهبود احتباس آب یا تورم در ناحیه نیز می شود. همچنین در پوست باعث کاهش خطوط ریز، چین و چروک و علائم ارتجاعی می شود، در نتیجه این افزایش جریان خون باعث تحریک کلاژن می شود، که به تدریج سبب جوانسازی پوست و کاهش تیرگی زیر چشم می گردد. پس از چند ماه با اانجام کربوکسی تراپی مجدد، میزان مندگاری نیز افزایش می یابد.

چه مناطق و مشکلاتی با کربوکسی تراپی درمان می شوند؟

در گذشته درمان سیاهی دور چشم با کربوکسی تراپی دشوار بود اما با پیشرفت کربوکسی تراپی این منطقه اکنون قابل بهبود است، کربوکسی تراپی سبب درمان مشکلات زیر می شود:

تاثیر کربوکسی تراپی در اطراف چشم:

• حلقه های تیره با افزایش اکسیژن رسانی به این ناحیه
• کیسه های زیر چشم با سفت شدن پوست و کاهش چربی ​​کوچکتر شده یا از بین می روند.
• چین و چروک های پوستی و خطوط به دلیل تحریک کلاژن کاهش می یابد.
• بافت پوست در اطراف ناحیه چشم به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.

سایر مقالات مفید:

آیا مزوتراپی برای درمان ریزش مو موثر است؟

تزریق بوتاکس چه کاربردی دارد؟

کربوکسی تراپی روی صورت باعث بهبود موارد زیر می شود:

• افتادگی ابرو به دلیل بازسازی کلاژن و انقباض در خط بهبود می یابد.
• چین و چروک پوست به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.
• چین و چروک اطراف لب به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.
• افتادگی غبغب به دلیل تولید کلاژن جدید و انقباض در بهبود می یابد.

کربوکسی تراپی چه عوارضی دارد؟

در طول درمان، احساس را می توان به لرز و فشار مفرط تشبیه کرد. این ناراحتی خفیف ۲ تا ۴ دقیقه طول می کشد. CO2  تقریبا ۲۰ برابر حل شدنی تر از اکسیژن است و از محل تزریق به بافت اطراف  وارد و به راحتی و به سرعت پخش می شود. تنها عارضه جانبی این است که در صورت تزریق، کبودی ایجاد می شود. با این حال، این عارضه تنها در حدود دو درصد از بیماران رخ می دهد. بیماران می توانند بلافاصله پس از درمان، به محل کار خود و سایر فععالیت های روزانه شان بازگردند.

چند جلسه درمانی لازم است؟

به طور معمول، در ناحیه صورت ۴ تا ۶ جلسه کربوکسی تراپی مورد نیاز است. بیماران هر ۲ تا ۴ هفته یک جلسه دارند. همچنین انجام یک جلسه درمانی هر ۶ تا ۸ ماه برای حفظ نتایج ضروری است.

آیا کربوکسی تراپی روشی ایمن است؟

کربن دی اکسید یک محصول جانبی طبیعی بدن است و حتی در دوزهای بالا نیز سمی نیست، مگر اینکه یک وضعیت پزشکی از قبل وجود داشته باشد. پس از انجام این تکنیک، گاز در مدت ۵ دقیقه جذب می شود و ناحیه تحت درمان به حالت عادی برمی گردد بنابراین به طور قطع می توان گفت استفاده از این روش درمانی خطری به همراه نخواهد داشت.

آیا می توان هر نوع پوستی را با کربوکسی تراپی به صورت کاملا ایمن درمان کرد؟

کربوکسی تراپی با ایمنی بالا تمام انواع پوست را بدون ایجاد درد قابل توجه و در کوتاه ترین زمان درمان می کند. این روش یکی از موثرترین روش های دستیابی به جوانی و زیبایی پوست است که اثرات آن در طی ۲ تا ۶ ماه پس از تحریک و کلاژن سازی پوست مشهود می باشد. اما لازم به ذکر است که انجام مشاوره درمانی قبل از آن ضروری می باشد.

خاتمه

کربوکسی تراپی تکنیکی جدید، ساده و اثبات شده است که می تواند با بهبود متابولیسم بافت محلی و پرفیوژن، ظاهر سلولیت را به طرز چشمگیری بهبود بخشد. درمانها برای درصد بالایی از بیماران سریع، راحت و مؤثر است. اما تنها نکته قابل توجه انجام آن توسط پزشک متخصص پوست حاذق و با تجربه می باشد.

منبع:

https://www.emetheni.com/faqs-carboxytherapy