دستورالعمل مراقبتی بعد از پیرسینگ صورت و بدن

دستورالعمل های زیر برای مراقبت از پیرسینگ صورت و بدن ارائه شده است. با خواندن این مقاله شما می توانید اصلی ترین توصیه های مراقبتی و بهداشتی بعد از پیرسینگ بینی، گوش و ناف را بخوانید و با انجام آن ها تجربه بهتری از پیرسینگ خود داشته باشید. عوارض مختلفی می توانند بعد از پیرسینگ بخش های مختلف بدن و صورت ایجاد شوند که همه آن ها با انجام مراقبت های بعدی قابل جلوگیری هستند.

برای اینکه جای پیرسینگ سریع تر خوب شود، چکار کنیم؟

برای خوب شدن سریع تر محل پیرسینگ خود می توانید از راه حل زیر استفاده کنید:

از محلول نمکی استریل بسته بندی شده فاقد مواد افزودنی (برچسب روی محلول را بخوانید) استفاده کنید و یا از مخلوط نمک دریایی بدون ید؛ که دستور تهیه ی آن به این ترتیب است که: یک چهارم قاشق چای خوری نمک دریایی بدون ید را در یک فنجان آب مقطر یا آب معدنی گرم حل کنید. مخلوط غلیظ تر نتیجه ی بهتری نخواهد داشت. محلول نمکی که خیلی غلیظ است می تواند محل پیرسینگ شما را تحریک کند. از صابون مایع ملایم و بدون عطر، ترجیحا ضد میکروبی و یا میکروب کش استفاده کنید.

دستورالعمل های بهداشتی برای جلوگیری از عفونت بعد از پیرسینگ

خشک کردن: با استفاده از یک دستمال کاغذی تمیز محل پیرسینگ ناف خود را خشک کنید. حوله های پارچه ای می توانند باکتری ها را در خود جای دهند و یا به پیرس شما گیر کنند و باعث درد و یا تحریک آن شوند.

شستشو: قبل از تمیز کردن یا به هر دلیلی دست زدن به پیرسینگ بینی خود دست هایتان را کاملا تمیز بشویید و ضدعفونی کنید. یک یا چند بار در روز یک فنجان محلول آب نمک گرم را بر روی ناحیه معکوس کنید تا خلاء ایجاد شود و محل پیرسینگ شما به مدت پنج تا ده دقیقه در این محلول غوطه ور شود. برای سوراخ‌های خاص، استفاده از گاز استریل یا دستمال کاغذی اشباع شده با محلول آب نمک می تواند راحت‌تر باشد. در نهایت یک شستشوی کوتاه، هر گونه مواد باقیمانده بر روی محل پیرسینگ را از بین می برد.

شستشو: قبل از تمیز کردن یا به هر دلیلی دست زدن به پیرسینگ گوش خود دست هایتان را کاملا تمیز بشویید و ضدعفونی کنید. یک یا چند بار در روز یک فنجان محلول آب نمک گرم را بر روی ناحیه معکوس کنید تا خلاء ایجاد شود و محل پیرسینگ شما به مدت پنج تا ده دقیقه در این محلول غوطه ور شود. برای سوراخ‌های خاص، استفاده از گاز استریل یا دستمال کاغذی اشباع شده با محلول آب نمک می تواند راحت‌تر باشد. در نهایت یک شستشوی کوتاه، هر گونه مواد باقیمانده بر روی محل پیرسینگ را از بین می برد.

صابون: برای تمیز و ضدعفونی کردن پیرسینگ ناف خود بیش از یک یا دو بار در روز از صابون استفاده نکنید. در حین دوش گرفتن، قطره ای از صابون را به اندازه ی یک مروارید کف کنید تا جواهر یا پیرس (pierc) و سوراخ آن کاملاً تمیز شود. اجازه ندهید پاک کننده بیشتر از سی ثانیه روی محل سوراخ بماند و پس از این مدت آن را کاملاً بشویید تا تمام آثار صابون از سوراخ پاک شود. لازم نیست پیرس خود را درون سوراخ آن بچرخانید و جا به جا کنید.

دوره نقاهت پیرسینگ چگونه است؟

در ابتدا: مقداری خونریزی، تورم موضعی، حساسیت، یا کبودی دارید.

در طول بهبودی: مقداری تغییر رنگ، خارش، ترشح مایعات زرد متمایل به سفید (این مایع نباید چرک باشد) که پوسته ای روی پیرس شما ایجاد می کند. بافت قسمتی که پیرسینگ در آن انجام شده ممکن است در حین بهبودی، در اطراف پیرس کمی سفت شود.

پس از بهبودی: پیرس شما ممکن است آزادانه در سوراخ حرکت نکنند. سعی نکنید آن را به زور جا به جا کنید. اگر ضدعفونی کردن پیرسینگ را در برنامه ی نظافتی روزانه ی خود قرار ندهید، ترشحات طبیعی اما بدبو ممکن است در اطراف سوراخ پیرس شما جمع شود.

مراقبت بعد از پیرسینگ باید تا چه مدت ادامه یابد؟

ممکن است پیرسینگ شما به ظاهر بهبود یافته باشد اما در حقیت فرایند بهبود آن تکمیل نشده باشد. علت این امر آن است که سوراخ های ایجاد شده برای پیرس، از بیرون به داخل بهبود می یابند، و اگرچه ممکن است احساس کنید که کاملاً خوب شده اند، اما بافت های داخلی همچنان ترمیم نشده باشند. صبور باشید و در تمام طول دوره ی بهبودی خود به نظافت و تمیز کردن پیرسینگ خود ادامه دهید.

حتی پیرسینگ های بهبود یافته نیز می توانند پس از سال ها ظرف مدت کوتاهی کوچک و یا بسته شوند. این امر از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اگر پیرسینگ خود را دوست دارید، پیرس خود را از سوراخ آن خارج نکنید و آنها را خالی نگذارید.

مهم ترین نکات مراقبتی از جای پیرسینگ

• دست های خود را قبل از لمس کردن سوراخ به دقت بشویید. به جز هنگام تمیز کردن، پیرسینگ خود را به حال خود رها کنید. در طول درمان، لازم نیست پیرس یا جواهر خود را بچرخانید.
• هرچه سبک زندگی شما سالم تر باشد، سوراخ پیرسینگ شما راحت تر درمان می شود. به اندازه ی کافی بخوابید و از یک رژیم غذایی سالم و مغذی استفاده کنید. ورزش کردن در دوران بهبودی خوب است.
• اطمینان حاصل کنید که روبالشتی و ملافه های خود را به طور مرتب شسته و تعویض کنید. لباس تمیز، راحت و قابل تنفس بپوشید تا پیرسینگ شما در هنگام خواب آسیبی نبیند.
• دوش گرفتن نسبت به استفاده از وان حمام ایمن تر است، زیرا آب درون وان حمام می تواند باکتری های سایر قسمت های بدن را به محل پیرسینگ شما برساند و یا اینکه خود وان آلودگی داشته باشد. اگر در وان حمام می کنید، قبل از هر بار استفاده آن را به خوبی تمیز کنید و هنگامی که بیرون آمدید، سوراخ پیرسینگ خود را مجدداً بشویید.

کارهای ممنوعه بعد از پیرسینگ گوش، بینی و ناف

• از تمیز کردن سوراخ پیرسینگ خود با بتادین، کلر هگزدین، الکل، پراکسید هیدروژن، یا سایر ضدعفونی کننده ها و صابون‌های قوی جداً خودداری کنید، زیرا می‌توانند به سلول‌های بافت محل پیرسینگ شما آسیب برسانند. همچنین از مصرف پمادها و چرب کردن سوراخ پیرس خود نیز خودداری کنید زیرا این مواد از گردش هوای ضروری بر روی محل پیرسینگ جلوگیری می کنند.
• از تمیز کردن بیش از حد نیز خودداری کنید. زیرا این کار می تواند بهبودی شما را به تاخیر بیاندازد و محل پیرسینگ شما را تحریک کند.
• از آسیب های ناخواسته مانند اصطکاک ناشی از لباس، حرکت دادن بیش از حد ناحیه، بازی با پیرس خود و تمیز کردن شدید خودداری کنید. این فعالیت ها می تواند باعث ایجاد بافت اسکار نامطلوب و ناراحت کننده، جابه جایی یا بزرگتر شدن سوراخ، بهبودی طولانی مدت و سایر عوارض شود.
• از داشتن استرس و مصرف تفریحی مواد مخدر، و حتی کافئین بیش از حد، نیکوتین و الکل خودداری کنید.
• از فرو بردن سوراخ پیرسینگ خود در آب های غیربهداشتی مانند دریاچه ها، استخر و جکوزی های عمومی و غیره خودداری کنید.
• از تمام محصولات زیبایی و مراقبت شخصی از جمله لوازم آرایشی، لوسیون ها و اسپری ها و غیره رو یا اطراف سوراخ پیرسینگ خود خودداری کنید.